[ Pobierz całość w formacie PDF ]
na nogach i oplatamy dłońmi. Zaczepiamy palcami wskazującymi o duże palce stóp i
obciągając łokcie do dołu przyciągamy czoło do kolan. Nie zaokrąglamy pleców; nogi
przylegają do podłogi.
Powyższe ćwiczenie działa tonizująco na narządy jamy brzusznej, wpływa także
korzystnie na pęcherz i prostatę
.
b) Splatamy dłonie za plecami i na wydechu robimy skłon do przodu opierając nos o
kolana i zadzierając ręce do tyłu. Rozluzniamy mięśnie grzbietu i oddychamy powoli.
2. Poniższe ćwiczenie energetyzuje również ośrodek żółty i czerwony, jednak
wykonujemy je koncentrując się na obszarze żołądka, gdyż główne uderzenie energetyczne
pada na ten obszar, na którym koncentrujemy umysł.
Klękamy z rozsuniętymi nogami i podpieramy się pionowo rękami. Na wdechu
wyginamy kręgosłup do dołu, jednocześnie unosząc głowę do góry. Na wydechu opuszczamy
głowę, wyginamy kręgosłup w pałąk i napinamy mięśnie pośladków. Powtarzamy ćwiczenie
kilka razy.
Dla odmiany możemy na wdechu opuszczać brodę na podłogę pomiędzy dłonie.
wiczenie uelastycznia kręgosłup, szyję ramiona, a także osłabia dolegliwości związane z
menstruacją.
3. W tej samej pozycji patrząc przed siebie, unosimy na wdechu kolano jednej nogi i
przyciągamy do klatki piersiowej. Patrząc na kolano, dosięgamy go czubkiem nosa. Na
wydechu wysuwamy prostą nogę do tyłu. Następnie uginamy kolano, jednocześnie
zadzierając nogę jak wyżej. Odginany głowę do tyłu i parzymy za siebie. Powoli wracamy do
pozycji wyjściowej, po czym powtarzamy ćwiczenie dla przeciwległej nogi. wicząc staramy
się rozluznić i skoncentrować na płynności ruchów. wiczenie to korzystnie działa na
kręgosłup, nerw kulszowy i kobiece narządy rozrodcze.
Jeden z wariantów ćwiczenia polega na jednoczesnym unoszeniu nogi i przeciwległej
ręki.
4. Podnosimy się z poprzedniej pozycji i klękamy, prostując tułów do pionu. Z rękami
na biodrach lub wyciągniętymi na boki kołyszemy się kilkakrotnie w przód i w tył dla
wzmocnienia mięśni ud.
Siadamy na piętach rozsuwając kolana i podpieramy się z tyłu rękami. Zaciskając lekko
pośladki unosimy biodra i odchylamy się do tyłu.
Jeśli potrafimy wykonać te ruchy bez trudu i mamy dosyć mocne mięśnie ud, możemy
zacząć powoli opuszczać się na łokciach i przedramionach do punktu, w którym głowa oprze
się o podłogę. Plecy są wygięte w łuk. Jeśli w tej pozycji jest nam wygodnie, możemy
ponownie przenosząc ciężar ciała na dłonie, oprzeć tył głowy i kark na ziemi, a następnie
opuścić również barki. Kolana przylegają do ziemi. Koncentrując się na brzuchu lub na
oddechu leżymy przez dłuższą chwilę, po czym podpierając się na łokciach i przedramionach
z powrotem unosimy tułów do pionu. Kiedy uda wzmocnią się, będziemy w stanie podnieść
się bez pomocy rąk.
W tym ćwiczeniu obszar brzucha dodatkowo pobiera energię od stóp. wiczenie
przeciwdziała obstrukcji i schorzeniom narządów trawiennych.
Pobudzanie ośrodka żółtego
Ośrodek żółty, położony pomiędzy sercem a żołądkiem, jest w naszym ciele bodaj najgorzej
traktowanym ośrodkiem. Prawie wszyscy siedzimy niedbale, gdy tymczasem ośrodki serca i
umysłu są tak sprzężone ze sobą, że przy wykrzywionym kręgosłupie żaden z nich nie może
działać prawidłowo. Kiedy trzymamy się prosto, konflikt umysłu i uczuć nie ma prawa
istnieć. Podczas skłonów rozluzniamy odcinek kręgosłupa związany z ośrodkiem umysłu.
1. Z pozycji klęczącej robimy skłon z wyprostowanymi rękami sięgając jak najdalej do
przodu. Na wdechu przenosimy ręce ponad głową za siebie i opuszczamy pośladki na pięty
(jeśli nie potrafimy tego zrobić, będziemy mieli w przyszłości problemy z kręgosłupem). Na
wydechu opuszczamy czoło na podłogę tuż przed kolanami. Odpoczywamy przez chwilę, a
następnie z powrotem przenosimy ręce do przodu i kładziemy jedną dłoń na drugiej.
Opieramy czoło na dłoniach, zamykamy oczy i relaksujemy się, rozluzniając mięśnie szyi.
Efekt działania tej pozycji jest bardzo powolny, ale w odróżnieniu od innych można ją
utrzymywać dłużej. Przeciwdziała postrzałom i innym schorzeniom w dolnym odcinku
kręgosłupa.
Siadamy z wyprostowanymi nogami. Nogi razem, ręce oparte z tyłu. (Im dalej oprzemy
ręce, tym pozycja będzie trudniejsza). Na wdechu unosimy i zaciskamy pośladki. Przez
chwilę trwamy w pozycji, a następnie opuszczamy się na wydechu.
Osoby bardziej zaawansowane mogą po uniesieniu tułowia dodatkowo podnieść nogę.
Kolejny wariant polega na unoszeniu się z jedną nogą zgiętą w kolanie i opartą o udo
drugiej.
3.Siedzimy tak jak w poprzednim ćwiczeniu, z wyprostowanymi nogami, podparci z
tyłu. Zginamy nogi w kolanach i rozchylamy na boki. Unosimy pośladki i odchylamy głowę
do tyłu. Opuszczamy się do siadu. Następnie nie opuszczając kolan ponownie kładziemy się
na plecach, wyciągając ręce za siebie. Przyciągamy pięty do pośladków zachowując między
stopami odstęp około trzydziestu centymetrów. Dłonie opieramy po obu stronach głowy,
palcami zwrócone w stronę barków. Powoli opuszczamy się, aż tył głowy i kark spoczną na
ziemi. Przenosimy dłonie pod biodra i idziemy drobnymi kroczkami do przodu, aż cały tułów
spocznie na ziemi.
W kulminacyjnej fazie ćwiczenia możemy zwrócić dłonie palcami do wewnątrz i
[ Pobierz całość w formacie PDF ]