[ Pobierz całość w formacie PDF ]
wrodzonych wynikające skłonności.
45. Każdy może osiągnąć doskonałość całym sercem pełniąc swe własne, z naturą jego zgodne
zadanie. Posłuchaj, o Ardżuno, jak zdobywa doskonałość człowiek, który powołaniu swemu jest
wierny.
46. Jedyny, który wszechświat powołał do bytu i wszystkość przenika, uwielbiony jest przez
człowieka najlepiej własnego zadania rzetelnym spełnianiem, i to go wprost ku doskonałości wiedzie.
47. Lepszą jest własna Dharma, choćby najskromniejsza, aniżeli cudza choćby najlepiej
spełniana. Kto własne pełni zadanie, z jego prawem wewnętrznym zgodne, ten nie popada w grzech.
48. Od przyrodzonego obowiązku nie należy się uchylać, o synu Kunti, choćby wykonywanie
jego było pełne usterek. Wszystkie poczynania człowieka są jak ogień dymem, niedoskonałością
przyćmione.
49. Człowiek wolny od wszelkich przywiązań i pragnień, o naturze całkowicie Duchowi poddanej,
przez wyrzeczenie w najwyższą doskonałość wchodzi i ponad wszelką wznosi się Dharmę.
50. A jak ten, który w doskonałość się wzniósł, Brahmana dosięga ów najwznioślejszy mądrości
stan, usłysz teraz pokrótce ode Mnie, o synu Kunti.
51. Człowiek w czystym Rozumie stale skupiony, nieczuły na dzwięk i wszelkie inne zmysłów
przedmioty, czysty, wolny od żądzy i złości,
52. wstrzemięzliwy, o mowie, myśli i ruchach ciała w pełni opanowanych, samotności
rozmyślaniu i Jodze oddany, w bezinteresowności znajduje ostoję,
53. spokoju pełen, a od wszelkiego poczucia "ja" i "moje" całkowicie wolny, zuchwalstwa, pychy,
chciwości i gniewu do cna wyzbyty, bezosobisty i cichy, zaprawdę w Brahmana godzien jest wstąpić.
54. A gdy się z Wieczystym zjednoczy i w Duchu Radosny trwa, nie smuci się już ani pragnie,
dla wszystkich istot jednaki, miłość ku Mnie najwyższą i najgłębsze osiąga samooddanie.
55. Przez miłość tę Mnie w całej prawdzie poznaje, a gdy Mnie zna i wie kim i czym jestem w
istocie, natenczas z najwyższym jednoczy się Bytem.
56. Nadal wszystkie wypełnia czynności, lecz we Mnie nieustannie przebywa i przez łaskę Mą, w
Mój wieczysty i niezniszczalny wchodzi Przybytek.
57. Wyrzekając się sercem czynów wszelakich, Mnie je poświęcaj, skupiony we Mnie, a w Jodze
duchowego rozpoznawania całkowicie oddany, duszą całą przyjdz do Mnie, Ardżuno.
58. Jeśli całym sercem zjednoczysz się ze Mną, tedy przez Mą wszystkie przezwyciężysz
przeszkody; lecz jeśli zarozumiałością i samolubstwem wiedziony, nie zechcesz Mnie słuchać - klęskę
sobie zgotujesz.
59. Samością i pycha zaślepiony mówisz: "nie będę walczył"; prózna twa chęć, własna natura
cię do tego zmusi.
60. Własnym czynem związany z twej przyrodzonej płynącym natury, to, od czego w zaślepieniu
swym uchylić się pragniesz, to właśnie, o dynu Kunti, poniewoli zmuszony będziesz czynić.
61. Pan w sercu każdej przebywa istoty, Ardżuno i mocą Swej nieuchwytnej Potęgi - Maji -
wszystkie twory do nieustannych zniewala obrotów, jakoby na wielkim kołowrocie garncarza.
62. W Niego, Bharato, istotą cała się schroń, a przez łaskę Jego i pokój najwyższy i wieczysty
osiągniesz Przybytek.
63. Otom ci powierzył mądrość ponad wszystkie tajemnice tajną; wniknij w nią głęboko, Ardżuno,
a wówczas czyń jako chcesz.
64. Raz jeszcze usłysz Moje najwyższe, ze wszystkich najtajniejsze Słowo, przeze Mnie
umiłowany tyś jest przeto dla dobra twego wyjawię ci je, Ardżuno.
57
www.teozofia.org Teozofia w Polsce
65. We Mnie pogrąż twą myśl, żarliwą wielbij Mnie miłością, Mnie poświęcaj rzecz każdą, Mnie
cześć najwyższą oddawaj - a wstąpisz we Mnie, zaręczam ci to, boś drogi Mi jest.
66. Obowiązków zaniechaj wszech i we Mnie wejdz, Ardżuno; nie troszcz się, Ja z grzechów cię
wyzwolę.
67. Nie mów o tym, co ci mówię, tym, którzy nie wiedzą czym miłość jest, czym samooddanie
prawdziwe, ni rzetelny wysiłek wewnętrzny, którzy nie są ku słuchaniu skorzy, lub słowem Mnie
znieważają.
68. Lecz ten, który ową tajemnicę najwyższą przekaże ludziom, którzy oddani Mi są, tym samym
swej wielkiej miłości da dowód i do Mnie przyjdzie niechybnie, o Parto.
69. Nie masz wśród ludzi nikogo, kto by mógł spełnić milsza dla Mnie służbę i nie masz na całej
ziemi człowieka, którego bym bardziej od niego ukochał.
70. A ten, który będzie zgłębiał tę naszą świętą rozmowę, ten według Mnie ofiarę mądrości Mi
złoży.
71. Nawet ten, który z wiarą, a bez wątpliwości, słuchać jeno będzie tej naszej rozmowy,
uwolniony od zła, dosięgnie promiennych dziedzin sprawiedliwych.
72. Czyś wysłuchał tego, o synu Prity, w skupieniu głębokim? Czy rozwiane już - z niewiedzy
zrodzone - wahania twoje, Ardżuno?
Ardżuna rzecze:
73. Zniweczony mój błąd. Przez łaskę Twoją o Niezmienny, pamięć ma przywróconą została i
prawdę poznałem. Rozwiały się me wahania. Jużem mocny. Uczynię wedle słowa Twego.
Sandżaja mówi:
74. Otom słyszał tę rozmowę cudowną, Szri Kriszny ze szlachetnym Parta i dreszcz mnie
przeszedł zachwytu.
75. Dzięki dobroci Wjasy usłyszałem o tej Jodze najwyższej a tajemnej, z ust Władcy Jogi,
Kriszny Samego, com Go na własne oglądał oczy.
76. Pamiętając, wspominając tę świętą i cudu pełną rozmowę Szri Kriszny z Ardżuną, raduję się
o królu, wciąż i wciąż od nowa.
77. Pamiętając, wspominając tę Boga postać najcudniejszą, granic nie ma mój zachwyt, o królu i
raduję się wciąż i wciąż od nowa.
78. Gdziekolwiek jest Kriszna, Jogi Pan, gdziekolwiek jest Parta, łucznik znamienity, tam
zapewniona jest prawość, zwycięstwo i szczęście.
Tak brzmi przesławnych Upaniszadów
Bhagawad Gity, Pieśni Pana,
wiedzy o Wiecznym, Jedynym, nauki Jogi,
rozmowy Szri Kriszny z Ardżuną
Część Osiemnasta, zwana:
JOG WYZWOLENIA PRZEZ WYRZECZENIE.
Tak się kończy Bhagawad Gita
Pana najświętsza Pieśń...
Cześć Szri Krisznie,
błogosławieństwo wszechświatom,
pokój wszelkiemu stworzeniu.
PRZYPISKI DO ROZMOWY OSIEMNASTEJ
Strofa 1 - "Wyrzeczenie" - sanskr. Tjaga.
Strofa 3 - "Wewnętrzny wysiłek" - Tapas.
Strofa 7 - "Zalecane czynności" - przez religię i Pisma święte.
58
www.teozofia.org Teozofia w Polsce
Strofa 14 - "Różne organa" - tj. organa poznania i działania (żnanendrijas i karmendrijas). "Duchy
kierownicze" - uważa się w Hinduizmie iż potęgi niewidzialne - anielskie, według naszej terminologii -
biorą o wiele bardziej bezpośredni udział w naszym życiu aniżeli się to zazwyczaj przypuszcza. Jedna
z wielkich hierarchii tych Duchów zarządza dostosowaniem skutków naszych dawnych czynów, myśli i
uczuć, do "pojemności" naszej obecnej psychiki, bo zbyt wielka ilość cierpienia - choć stworzonego
przez nas samych - w tym życiu mogłaby zmiażdżyć człowieka, a kierowniczym Mocom -
Wykonawcom Woli Jedynej - zawsze chodzi by cierpienie było nauką, by pomogło w drodze wzwyż i w
odkrywaniu niezłomnych praw rządzących wszechświatem i człowiekiem. Duchy Kierownicze, będące
[ Pobierz całość w formacie PDF ]